Het BSN is een persoonsnummer dat in de eerste plaats bedoeld is voor contact tussen burgers en de overheid. Andere organisaties mogen het BSN alleen gebruiken als dat wettelijk is toegestaan. Volgens de ‘Wet aanvullende bepalingen verwerking persoonsgegevens in de zorg’ (Wabvpz) moet je het BSN gebruiken voor identificatie van een patiënt en voor uitwisseling van gegevens tussen zorgaanbieders, indicatieorganen of zorgverzekeraars.
Uit de AVG volgt dat EU-landen zelf voorwaarden kunnen stellen aan het gebruik van nationale identificatienummers, zoals het BSN. In Nederland zijn deze voorwaarden vastgelegd in de Uitvoeringswet AVG (UAVG). De UAVG schrijft voor dat het BSN uitsluitend mag worden gebruikt wanneer dit wettelijk is voorgeschreven.