Omgaan met gezondheidsgegevens na overlijden
Welke gegevens u als zorgverlener wel of niet moet bewaren na het overlijden van een patiënt of cliënt en hoe lang hangt af van de situatie en de inhoud van de gegevens.
Het medische dossier
Indien de gegevens geen betrekking hebben op “handelingen op het gebied van de geneeskunst”, zoals beschreven in de Wet op geneeskundige behandelingsovereenkomst (WGBO), kan er een kortere bewaartermijn gelden. Denk hierbij bijvoorbeeld aan thuiszorg op basis van de Wet maatschappelijke ondersteuning 2015. Hier geldt in beginsel een bewaartermijn van persoonsgegevens van 15 jaar. Indien gegevens geen verband houden met een geneeskundige behandeling en er is geen andere wettelijke bewaartermijn van toepassing, dan geldt de algemene norm uit de AVG dat persoonsgegevens niet langer mogen worden bewaard dan noodzakelijk.
Er zijn redenen om bepaalde gegevens langer te bewaren dan 20 jaar. Documenten die vallen onder de archiefwet, zoals ontslagbrieven van academische ziekenhuizen, moeten 115 jaar na de geboortedatum van de patiënt bewaard worden. Ook kan een dossier langer bewaard worden als dat in het belang van anderen is. Een voorbeeld hiervan is het bewaren van gegevens over bepaalde erfelijke ziekten van de overledenen in het belang van diens kinderen.
Inzage dossier nabestaanden
In principe hebben nabestaanden geen recht op inzage in het dossier van een overledene. Hetzelfde geldt bijvoorbeeld voor een verzekeraar of politie/justitie. In sommige gevallen kunnen bepaalde medische gegevens gedeeld worden met derden. Meer informatie over uitzonderingen vindt u hier: Inzage dossier overledene.
Gezondheidsapps
De AVG-wetgeving geldt alleen personen die in leven zijn. Er bestaat geen wettelijke bewaartermijn van persoonsgegevens voor overleden. Er is sprake van een uitzondering op deze regel als een zorgverlener conclusies trekt over de gezondheid van de cliënt/patiënt naar aanleiding van verzamelde data uit een app. Dan gaat het om gezondheidsgegevens. In dat geval moeten deze gegevens worden toegevoegd aan het medische dossier en dus na het laatste behandelcontact nog 20 jaar bewaard worden.
De persoonlijke gezondheidsomgeving (PGO)
Alleen de patiënt heeft toegang tot de eigen PGO. Ook na het overlijden is een PGO niet toegankelijk voor derden, tenzij er voor het overlijden toestemming is gegeven door de eigenaar van de PGO. Dit is vastgelegd in het MedMij Afsprakenstelsel. Als zorgverlener hoeft u hiervoor geen actie te ondernemen.